OBRAZ MADONNY BŁOTNICKIEJ

    Pierwszą zachowaną, wzmianką historyczną o obrazie Madonny Błotnickiej jest informacja prymasa Jana Łaskiego, która podaje, że wizerunek obrazu jest starożytny i łaskami słynący. Obraz wykonano na deskach lipowych, a zaokrąglenia dodano z drewna sosnowego. Nieznany jest artysta, który namalował obraz Madonny Błotnickiej. Obraz jest znacznie podniszczony przez przybijanie blach, wotów, ozdób, a drewno przez korniki. W trakcie ostatniej konserwacji okazało się, że dotychczas znane malowidło zasłaniało piękny i unikalny obraz Madonny, pochodzący najprawdopodobniej z XVII w.
     Po potopie szwedzkim zniszczony obraz zamiast renowacji został przemalowany przez nieznanego artystę. W późniejszym okresie przemalowano go jeszcze dwa lub trzy razy. Oryginalny, o wyjątkowej artystycznej i historycznej wartości obraz Madonny Błotnickiej po odnowieniu jest zaskoczeniem dla parafian i pielgrzymów przyzwyczajonych do dotychczasowego wyglądu znacznie uboższego i zdeformowanego.
     Najświętsza Panna na lewej ręce trzyma Dzieciątko Jezus, do którego nieco zwraca swą głowę, nie przestając jednak patrzeć na widza. Boskie Dziecię spogląda na twarz Swej Matki, prawą ręką na Nią wskazuje, jakby chciało powiedzieć: "patrz człowiecze, to Matka Twoja, to Twoja opiekunka, obrona i nadzieja, naśladuj Ją i kochaj", lewą zaś rękę opiera na księdze.
     Prawą rękę Najświętsza Panna trzyma na Sercu, jakby okazać chciała, że bardzo kocha tych, których Jej Syn ukochał, tych, którzy do Niej się garną, uciekają i tu na tym miejscu świętym nawracają do Boga. Obraz Matki Bożej Pocieszenia znajduje się w głównym ołtarzu i jest najbardziej centralnym akcentem dekoracji wnętrza. Cała plastyka wystroju świątyni jest podporządkowana jego wizerunkowi i stanowi uzupełnienie tego "klejnotu świątyni błotnickiej". Od dawna obraz posiadał nazwy: Imago Wetustissima, Imago Miraculosa, Matka Boska Błotnicka, Królowa i Pani Ziemi Radomskiej i wreszcie Matka Boska Pocieszenia.

KULT CUDOWNEGO OBRAZU MATKI BOSKIEJ BŁOTNICKIEJ

     Od niepamiętnych czasów kult cudownego obrazu Matki Boskiej Błotnickiej jest bardzo żywy. Do Błotnicy spieszyli na uroczystości odpustowe przypadające w Zielone Świątki i Święta Matki Bożej rzesze pielgrzymów z różnych regionów: Ziemi Radomskiej, Kieleckiego, Opoczyńskiego, południowej części archidiecezji warszawskiej, z Ziemi Czerskiej, Rawskiej itd. Zarówno w historii jak i w czasach bliższych doznawano nadzwyczajnych łask za przyczyną Matki Bożej Błotnickiej.

OTRZYMANE ŁASKI ZA PRZYCZYNĄ MATKI BOŻEJ BŁOTNICKIEJ

     W dawnych inwentarzach kościoła błotnickiego są wyliczane wota jako dowód wdzięczności Malce Boskiej za otrzymane łaski. W 1700 roku wyliczonych było już 630 wot. Wśród nich znajdowały się różne kosztowności, jak: tabliczki złote i srebrno wyobrażające ręce, nogi i serca, łańcuchy, pierścienie, perły, obrączki, złote krzyżyki. Niektóro wola zostały przeznaczone na budującą się świątynię. W parafii prowadzono księgę, do której wpisywano łaski otrzymane za pośrednictwem Matki Bożej Błotnickiej. Księga ta zaginęła po przeniesieniu jej przez ks. Stanisława Lipki (ok. 1803 roku) do diecezji krakowskiej. Do dzisiejszego dnia nie udało się jej odnaleźć. Dokumenty historyczne, zapiski parafialne i przekazy ustne świadczą o nadzwyczajnym wstawiennictwie Matki Bożej Błotnickiej. W kancelarii parafialnej znajduje się wiele karteczek pozostawionych przez pielgrzymów lub nadesłanych pocztą z prośbami do Matki Bożej Pocieszenia. Są też liczne podziękowania za cudowne uzdrowienia, za szczęśliwe operacje, za ocalenie życia, za nawrócenia z nałogów, za otrzymaną wiarę.
     Ciekawym świadectwem otrzymania łaski jest relacja z roku 1756 krakowskiego bpa Andrzeja Stanisława Załuskiego podająca: "W Błotnicy przez votum tu oddane, już od lekarzy odstąpiony, książę, brat mój do zdrowia został przywrócony". Innym zapisem otrzymania łask, godnym przytoczenia, jest fakt uzdrowienia dziecka przed 1913 rokiem. Dziewczynka chora na dyfteryt, której lekarze nie dawali możliwości przeżycia, została uzdrowiona mocą modlitwy do Matki Bożej Pocieszenia. Kroniki z lat ostatniej wojny, wśród wielu otrzymanych łask przynoszą liczne przykłady cudownych ocaleń. Do takich należy ocalenie życia Tomaszowi Brodziakowi, leśniczemu z Suchej pow. Białobrzegi. Dzięki modlitwie do Matki Bożej Błotnickiej uchronił się wielokrotnie wraz z przyjacielem od niechybnej śmierci.
     W czasie II wojny światowej wiele osób zawdzięczało uratowanie życia wstawiennictwu Matki Bożej Pocieszenia z Błotnicy. Niezwykłe wprost było ocalenie kościoła, który w 1941 roku władze hitlerowskie postanowiły zniszczyć, aby na tym terenie urządzić wojskowy poligon. Zarządzono ewakuację, również i wsi. Ks. proboszcz dr Stanisław Głąbiński podjął natychmiast starania o ocalenie zabytkowego miejsca pielgrzymkowego. Prośby księdza u miejscowych władz administracyjnych i wojskowych nie dały rezultatu. Również petycje do Orts-Komendy w Radomiu nie przyniosły pomyślnych wyników. Mimo tego ks. proboszcz podjął jeszcze jedną prośbę wysyłając list z podaniem do Gubernatora w Krakowie. Tymczasem w całej parafii zanoszono nieustanne modły o ocalenie i ślubowano votum dla Matki Bożej Błotnickiej w postaci monstrancji z napisem: "Przywróć nam Panie nasze siedziby. Matko Błotnicka wesprzyj tę prośbę. Wysiedleni z parafii Błotnica 1941 r."
     Właśnie tym modlitwom zawdzięcza kościół przetrwanie był to pierwszy przypadek na terenie Polski odwołania decyzji zniszczenia "Domu Modlitwy".
     W czerwcu 1944 roku miało miejsce ocalenie życia 30 polskich zakładników, w tym jednego księdza, za zabitego przez partyzantów Huberta. Całonocna modlitwa przed wsławionym obrazem - zdaniem skazanych - miała zmienić decyzję władz okupacyjnych i przywróciła im wolność.
     O chwale Maryi w tym miejscu świadczą liczne dawne odpusty, które według tradycji gromadziły każdorazowo kilkanaście tysięcy wiernych. Obecnie diecezjalne pielgrzymki, zwłaszcza chorych, starców i młodzieży, są ich piękną kontynuacją.
     Dekretem bpa Jana Kantego Lorka z 25 lutego 1963 roku kościół w Błotnicy otrzymał rangę sanktuarium maryjnego ziemi radomskiej, zaś staraniem ks. bpa dra Piotra Gołębiowskiego Papież Paweł VI zezwolił na uroczyste założenie złocistych koron na wsławionym obrazie Matki Boskiej Pocieszenia, która stała się znakiem i Nadzieją naszych rodzin.
     Sanktuarium M. B. Pocieszenia w Błotnicy gromadzi co roku liczne rzesze pielgrzymów z ziemi radomskiej oraz z różnych stron Polski, sporadycznie z innych krajów. Obserwujemy że z roku na rok rozszerza się Kult Matki Bożej Błotnickiej. Coraz więcej przybywa grup, zwłaszcza młodzieży. Co roku więcej osób korzysta z Sakramentu Pokuty i tu przyjmują Komunię Świętą. Dzięki żywemu kultowi Matki Bożej Błotnickiej parafianie i pielgrzymi ożywiają swoje życie sakramentalne.
     W dniu 21 sierpnia 1977 roku J. Em. Ks. Kardynał Metropolita Karol Wojtyła przy udziale ks. Arcybiskupa Henryka Gulbinowicza oraz w licznej asyście Księży Biskupów, Kapłanów, Sióstr Zakonnych i licznych rzesz pielgrzymów nałożył korony na skronie Jezusa i Jego Matki sławione w obrazie Błotnickim.
     Metropolita Krakowski, a później Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie kazania wspomniał dzieje ziemi radomskiej: "Ta koronacja dzisiejsza oczekiwana była przez całe pokolenia Ludu Bożego na ziemi radomskiej... I chyba szczególnie potrzebna jest ta koronacja Matki Bożej Pocieszenia na tym miejscu, na tej ziemi radomskiej, która jak wszyscy dobrze wiemy, była w ostatnim roku ziemią szczególnego smutku (w 1976 roku wypadki radomskie, prześladowania robotników, "ścieżki zdrowia"") Wejdź więc i teraz Matko Pocieszenia w życie naszej Ojczyzny! Wejdź w życie naszych rodzin! Weź ją w opiekę". Kazania tego w skupieniu, z wielkim przejęciem słuchała około 200 tysięczna rzesza wiernych, było wśród nich wielu robotników z Radomia. Nigdy w dziejach diecezji sandomierskiej nie zgromadziło się w jednym miejscu na uroczystościach religijnych tyle osób co w Błotnicy.
     (...) Od czasów koronacji wzrasta z roku na rok ilość pielgrzymów, nabożeństw, spowiedzi św. i Komunii św. (np. w 1976 r. rozdano 32 tys. Komunii Św., a w roku 2000 ilość ta wzrosła do 150 tyś.) (...) W latach 1976-77 na wniosek J. E. ks. Bpa Piotra Gołębiowskiego, ofiarnością diecezji sandomierskiej i staraniem ks. Kanonika Józefa Gałana dokonano renowacji kościoła. Położono nowe tynki zewnętrzne, zabezpieczono dach kościoła, odnowiono ołtarz i ambony, uporządkowano wnętrze, odnowiono Cudowny Obraz M. B. pod kierunkiem Doc. ks. Dąbrowskiego.
     Od dnia 8 września 2000 r. z woli Bożej opiekę nad najstarszym Sanktuarium Ziemi Radomskiej +biskup Jan Chrapek powierzył Zakonowi Ojców Paulinów z Jasnej Góry, aby czuwali i strzegli Oblicza Królowej Ziemi Radomskiej.
     W sierpniu 2002 roku obchodziliśmy 25 rocznicę Koronacji Maryi w znaku Obrazu Matki Bożej Pocieszenia w Starej Błotnicy. Na tę uroczystość Ojciec Święty przysłał specjalny list, w którym ponowił swój apel sprzed 25 lat, gdy koronował obraz Matki Bożej Pocieszenia: "Matko Pocieszenia, wejdź w życie naszych polskich rodzin. Udziel potrzebnych łask Uczestnikom Jubileuszowej Uroczystości i wszystkim Czcicielom, którzy przybywają do Ciebie, do Błotnicy. Niech u Twych stóp znajdą siłę ducha do wytrwania w wierności ewangelicznym wartościom oraz umacniają się w radosnej realizacji otrzymanego od Boga powołania, szczególnie małżeńskiego i rodzinnego.
     Pani Ziemi Radomskiej, pociesz i umocnij rodziny które stają w obliczu codziennych zmagań, różnorakich wyborów; a często wobec problemów; zagrożeń i kryzysów. Wypraszaj dla nich dar łaski uświęcającej, która jest w stanie przemienić życie człowieka. Niech polskie rodziny stają się komunią osób zjednoczonych wzajemną miłością małżonków, rodziców i dzieci, a także miłością wszystkich pokoleń. Matko Pocieszenia, Nadziejo Rodzin - przyświecaj swemu Ludowi pielgrzymującemu jako znak pewnej nadziei i pociechy. Bądź mu Orędowniczką i Wspomożycielką na drogach trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa".